Vandaag is de eerste dag van K-Fest 2018 in Killorglin, Ierland. Voor diegenen die in de buurt zijn, ik zou er zeker even langsgaan als ik jou was. Het is een kleurrijke verzameling van creatievelingen die de wereld – nou, dat stukje wereld in ieder geval – laten zien waar ze mee bezig zijn. Ik kan er helaas niet bij zijn dit jaar, hetgeen me heel verdrietig maakt, maar gelukkig is er altijd volgend jaar.
In 2015 was ik er wel en ontmoette ik daar de in Dublin woonachtige kunstenares Kuze. Ze was er met een selectie van haar werk. Sterker nog, volgens mij had ze dat jaar de flyer van K-Fest ontworpen. We raakten aan de praat en ik vertelde haar dat ik van sommige van haar schilderijen meteen de wildste verhalen in mijn hoofd kreeg. We hielden contact na het festival en ik schreef een aantal van die verhalen op. Vandaag, ter ere van K-Fest en hoe het ervoor zorgt dat je geweldige mensen ontmoet, post ik hier één van die verhalen. Het is in het Engels, maar dat moet voor de meesten van jullie toch geen belemmering zijn ;). Als je even tijd hebt, kijk dan eens op Kuze’s website. Het is gewoonweg magisch. Ze zit ook op Facebook.
Hieronder zie je de eerste alinea van het verhaal. Om het hele verhaal te downloaden, klik hier. Er zal een pagina geopend worden waar je een pdf file kunt dowloaden. De meeste browsers doen dit automatisch, dus kijk even in je download folder als er niets lijkt te geburen. De pdf kun je printen, maar even goed lezen op tablet of e-reader. Veel leesplezier…
Mr Taddeus Suchandsuch, Esquire, leaned back in his armchair and went to sip some of his Burgundy wine. He looked down his nose and saw the red fluid ripple in the delicate crystal glass.
‘Dottie?! Dottie?!’ he exclaimed.
‘Yes, dear?’ his wife absent mindedly replied from the balcony.
‘Have you gained weight?’ her ponderous husband asked from his chair, which he hadn’t yet left that day.
‘Hm, what? Oh, weight… no, most certainly not. Why are you asking?’
‘Because the house seems to be shaking again. Thought it must be you stomping around on the balcony.’
‘Funny you should mention it,’ Dottie answered, ‘because I was just discussing the tremors with Mildred this morning. According to her there is a very logical explanation to it all.’
‘You say, Mildred, a logical explanation? And what might that be?’ her husband said in a derogatory tone.
‘She spoke to the young man who lives with his parents in the Half Way House.’
‘The one with the cheeky face, what is his name again, Dudley?’
‘No, his brother, Rufus. Anyway, Mildred said Rufus said that the wobbles are caused by the giant turtle that our houses have apparently been built on.’
‘Nonsense!’ Mr Suchandsuch shouted. ‘I have never heard such poppycock before in my life.’
‘Everyone knows that giant turtles do not exist. Our houses are built on a round planet which is covered by land and water. In fact, not just our houses. Trees, mountains, everything stands on the crust that is on the outside of that big ball. All the scientist agree on it.’
Spreekt dit je aan? Deel deze pagina met je netwerk, zodat mijn werk nog meer mensen bereikt! Bij voorbaat dank…
