by Emma Storris | Al het leesvoer, Columns, Non-fictie
DEZE EDITIE VAN DURF GAAT OVER ARBEIDSVITAMINEN. Ik weet dat mensen graag een positief geluid horen en anders liever niets, maar voor mij is arbeidsvitaminen een beetje een jeukwoord. Het valt in dezelfde categorie als de gezegdes ‘arbeid adelt’ en...
by Emma Storris | Al het leesvoer, Columns
Ik ben opgegroeid in een dorp onder de rook van Rotterdam. Het was zo’n gemeenschap waar agrariërs nog duidelijk aanwezig waren. We hadden schuurfeesten en tijdens een vrije dag kon je je me meestal op de boerderij van m’n vaders ouders of in het statige...
by Emma Storris | Al het leesvoer, Columns
Vandaag een kijkje in mijn hoofd en tegelijkertijd mijn werkkamer. Schrijven is enerzijds een eenzaam beroep, maar anderzijds zorgt het voor een rijk en vol leven. Daar zorgen wij schrijvers zelf wel voor, wanneer we in onze gedachten los gaan. Elke dag begin ik met...
by Emma Storris | Al het leesvoer, Fictie, Verhalen
Het eerste deel van dit verhaal nog niet gelezen? Je vindt het hier… Die avond kreeg Zya geen hap door haar keel. Ze keek om zich heen en nam alles in zich op alsof ze niet wilde vergeten waar ze gewoond had, waar ze gelukkig geweest was. Elke seconde leek...
by Emma Storris | Al het leesvoer, Fictie, Verhalen
Afijn, er was dus een elfje van elf. Ze was nog vijf jaar verwijderd van haar twaalfde vereeuwdag en ze maakte zich grote zorgen. Er werd namelijk gezegd dat sommige elfjes verdwenen wanneer ze twaalf werden. Die elfjes werden twaalfen in plaats van elfen en –...